Moim hobby od pewnego czasu jest czytanie książek biograficznych – za szczególnie ciekawe uważam biografie członków brytyjskiej rodziny królewskiej. Najbardziej popularne i „krzyczące” z półek są książki, które obiecują nam jedyną i najprawdziwszą historię życia księżnej Diany. Kobieta stała się już ponadczasową ikoną – kojarzona jest z akcjami charytatywnymi, ale także własnymi problemami wynikającymi z trudności funkcjonowania w sztywno ograniczonej zasadami etykiety rodzinie królewskiej.
Bez wątpienia mogę stwierdzić, że życie Diany było nadzwyczaj ciekawym materiałem dla pisarzy i dziennikarzy. Za życia ścigana przez paparazzi, opisywana na pierwszych stronach gazet… Informacje pojawiające się na jej temat w mediach często bywały zmyślone. Wiadomo, że księżna współpracowała z pewnym twórcą, a był nim Andrew Morton, w celu stworzenia prawdziwego i niezakłamanego - przez postronnych obserwatorów i członków monarchii- obrazu jej zycia. Oprócz tych dzieł biograficznych powstała także biografia Diany opowiedziana z punktu widzenia jej kamerdynera – Paula Burrella.
Czytając te dwie wersje życiorysu jednej osoby, doszłam do wniosku, że niemożliwe jest by oboje mówili prawdę… Głównym dowodem na to jest sposób przedstawienia relacji kamerdynera i księżnej. Według Andrew Mortona kamerdyner był jedną z osób próbujących udaremnić próbę współpracy Diany w celu spisania jej życiorysu. Miał on podsłuchiwać rozmowy pisarza z przedstawicielką rodziny królewskiej. Zupełnie inny obraz relacji na linii księżna-kamerdyner przedstawia sam Burrell. Ich relację opisuje jako przyjaźń.
Właśnie dlatego pozostają nam dziś jedynie spekulacje na temat tego jak wyglądało życie Diany w rodzinie królewskiej. A był to jedynie przykład nieścisłości jakie pojawić się mogą w biografiach znanych i lubianych przez nas osób. Kolejnym wydarzeniem, którego przebieg i przyczyny do dziś są niejasne jest wypadek, w którym zginęła księżna. Zginęła podczas ucieczki przed dziennikarzami, ale tak naprawdę to nie był to jednostkowy incydent. Można wręcz twierdzić, że całe jej życie było jedną wielką walką o prywatność… Walką, która skończyła się tragicznie. Może gdyby dziennikarze wykazali inna postawę, życie Diany nie skończyłoby się w tamtym właśnie momencie.
Wniosek jaki można wysunąć po przeczytaniu tych kilku zupełnie rożnych biografii jest następujący: im bardziej znana jest osoba, tym większe zainteresowanie żywią wobec niej pisarze i dziennikarze oraz tym więcej sensacji będzie się znajdowało w każdej kolejnej książce… Dlaczego? Bo prawda jest nudna i zwykła. Prawda nie zainteresuje ludzi tak jak kolejny skandal z udziałem ich idola lub autorytetu. Tak właśnie często myślą autorzy, których głównym celem nie jest przekazanie wiarygodnej i prawdziwej historii, lecz zaspokojenie głodu społeczeństwa- głodu sensacji…
0 komentarze:
Prześlij komentarz